چرا اسب حیوان نجیبی است

چندی پیش از یکی از صاحبان اسب که اصالتا از اقوام هندی هستند و به ایران مهاجرت کردند شنیدم که پیرامون نجیب بودن اسب نکات و خاطرات جالبی می گفت ، راستش تا این لحظه علت اصلی این عبارت مشهور راکه "اسب حیوان نجیبی است" را نشنیده بودم ،شاید هم علتش غیر از این باشد ، ولی او می گفت که اسب با محارمش آمیزش نمی کند ، حتی اگر کور باشد یا چشمانش را ببندند!

بعنوان نمونه دو مورد را یاد کرد که پدرش اسبی را با بستن چشم و قرار دادن کیسه ای از علوفه تازه و بشدت معطر ( تا نتواند بوی اسب دیگری را حس کند) وادار به آمیزش با مادر خود کرد ، اسب این کار را انجام داد اما لحظاتی بعد که چشم بندش را باز کردند و موضوع را فهمید آنقدر خود را به دیوار کوبید تا مرد ، این مرد می گفت که چند سال بعد نیز بار دیگر نیز پدرم اسب دیگری را وادار به محارمش کرد و آن اسب نیز با خود همان کرد که اسب نخست کرده بود .

این در حالیست که با توجه به قداست اسب در عصر هخامنشیان و در بین حاکمان ایران باستان ، چرا این اخلاق اسب در بین آنها رایج نشده است ؟

در زمینه خویدوده یا ازدواج با محارم مطالب سایت جناب غیاث آبادی بسیار بجا و علمیست :

با توجه به برخی شواهد، به نظر می‌رسد که منظور از خویدوده منحصراً «ازدواج با محارم» نیست و معنای «همخوابگی با محارم» را نیز می‌دهد. چه به شکل ازدواج باشد و چه به شکل هم‌بستری‌‌های موردی یا مکرر. به این عبارت‌ها که در فصل هشتم کتاب روایت پهلوی آمده است، توجه کنیم و ببینیم آیا این توصیه‌های دینی مفهوم «ازدواج» را می‌رساند یا مفهوم «همخوابگی» را:

«اگر مردی یک خویدوده با مادر و یکی نیز با دخترش کند، آنکه با مادر بوده، برتر از دختر است». «اگر با دختر و خواهرش خویدوده کرده باشد، آنکه با دختر بوده، برتر از آنست که با خواهر بوده باشد». «اگر پدری با دختر حلال‌زاده و تنی خودش خویدوده کند، برتر است؛ اما اگر با دختر نامشروع خودش که محصول آمیزش با زن دیگران بوده باشد، خویدوده کند، باز هم ثواب می‌برد». «روزی جمشید با خواهرش جمک بخوابید و از ثواب این همخوابگی بسیاری از دیوان بشکستند و بمردند». «اهورامزدا به زرتشت گفت که خویدوده بهترین و برترین کارها است. کسی که یکبار نزدیکی کند، هزار دیو می‌میرد؛ اگر دوبار نزدیکی کند، دو هزار دیو می‌میرد؛ اگر سه بار نزدیکی کند، سه هزار دیو می‌میرد؛ اگر چهار بار نزدیکی کند، مرد و زن رستگار خواهند شد». «پسر به مادر و پدر به دختر و برادر به خواهر باید بگوید که تن خود را برای آمیزش کردن به من بده تا اهورامزدا را خشنود کنیم و جای نیکی در بهشت بیابیم».

عبارات بالا و بخصوص انجام چندین باره خویدوده توسط یک شخص بر روی مادر و خواهر و دختر خود، نشان می‌دهد که منظور از خویدوده در دین بهی زرتشتی «ازدواج با محارم» نیست، بلکه «همخوابگی و آمیزش با محارم» است.