چرا ایرانیان از اعراب متنفرند

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه العالم،  روزنامه سعودی عکاظ در مقاله ای به قلم عبدالله سلطان، مدعی شد: تنوع و اختلاف نژادی و دینی در ایران، مانعی در برابر تحقق وحدت جغرافیایی در این کشور به شمار می رود و تحقق وحدت در زمینه نژاد، زبان، فرهنگ و تاریخ را دشوار می سازد و مشکلات بسیاری را برای ایران به وجود خواهد آورد.
این روزنامه سعودی در ادامه ادعا کرد: ایرانی ها معتقدند که به علت منسوب بودن به نژاد آریایی که آن ها را به هندو-آلمانی ها (که ادولف هیتلر هم از آن نژاد است) ربط می دهد، نژاد برتر هستند. نام "ایران" برگرفته از کلمه "آریان" است، به همین دلیل، ایرانی ها خود را برتر از بقیه می دانند و به ویژه به عرب ها و تاریخ و تمدن عربی و اسلامی آنان به دیده تحقیر می نگرند و عرب ها را بدوی، متوحش، عقب افتاده و خونریز می دانند و صفات مذموم و ناپسندی را که شایسته عرب ها نیست، به آن ها نسبت می دهند. تقریباً همۀ نویسندگان، شعرا و صاحبنظران ادبیات ایران، در نسبت دادن چنین صفاتی به عرب ها اتفاق نظر دارند و سخنرانی های مسئولان ایران، امروزه شاهدی بر وجود چنین نگاهی به عرب هاست!
به ادعای این نویسنده سعودی، ایرانی ها به دلایل تاریخی، خشم و غضب خود را نسبت به اعراب ابراز می کردند و به طور گسترده تر، این خشم هر کسی غیر از ایرانی ها را شامل می شد. آن ها در طول قرون گذشته به بدی از عرب ها یاد کرده و عرب ها را به بدترین شکل به تصویر کشیده اند و تقریبا" هر صفت و ویژگی منفی را به عرب ها نسبت می دهند!
وی در ادامۀ مقالۀ خود نوشت: حال سوال اینجاست که چرا ایرانی ها و فارس ها از عرب ها تنفر دارند؟ پاسخ این است که افزون بر مواردی که در بالا ذکر کردیم، فارس ها معتقدند که عرب ها، تمدن فارسی (زرتشتی) آن ها را از بین بردند و اسلام را منتشر کردند. برخی از ایرانی ها از اسلام بیزارند و آن را دینی عربی می دانند که به ظلم و ستم دعوت می کند. آن ها عقب ماندگی خود و بدنام شدن وجهۀ زبان و تاریخ فارس ها را به اعراب و اسلام ربط می دهند. از این رو، برخی از ایرانی ها، خواستار حذف واژه ها و کلمات عربی از زبان فارسی شدند و این افراد، ندای بازگشت به فرهنگ آریایی (هندو-آلمانی) را سر می دهند.
به نوشتۀ این روزنامه سعودی، فارس ها به دین زرتشتی خود که پیش از اسلام پیرو آن بودند، افتخار می کنند اما به اسلام افتخار نمی کنند و برخی از آن ها معتقدند که تمدن زرتشت برتر است و با تهاجم عرب ها و مسلمانان و اشغالگری های آنان، تمدن زرتشتی از بین رفت و به جای آن تمدنی متشکل از خشونت، خونریزی و وحشی گری جای آن را گرفت و تمدن عربی قبل از اسلام که در سرزمین ها و ممالک عربی مانند المعینیه، السبئیه،القتبانیه، الحضرمیه، النبطیه و الحمیریه متجلی شده بود، جای تمدن فارسی را در حافظه ایرانی ها گرفت.
نویسنده عکاظ می افزاید: حملات ایرانی ها به عرب های المناذره در الحیره و مناطق اطراف آن که قبل از امدن اسلام صورت گرفت و نیز حملات آن ها به مناطق تحت حاکمیت الحمیریه در یمن با آمدن اسلام پایان یافت و اشغالگری ایران دراین مناطق به پایان رسید. و حاکم فارس آن به نام " بدهان " در سال 628 هجری، به اسلام گرایید و با این حال، عرب ها از فارس ها متنفر نشدند و به علت حملات آن ها به اراضی عربی خود و اشغال این اراضی، نسبت به آن ها کینه ای به دل نگرفتند.
نویسنده سعودی در پایان تلاش کرده نگاه ایرانیان به حملۀ قادسیه و شکست ایران در این حمله را بزرگنمایی کند، در حالی که این مسأله در حافظۀ تاریخی ایرانیان، فضای قابل توجهی را اشغال نمی کند. وی مقاله خود را این گونه پایان می دهد:
«مساله قابل توجه این است که اکثر ایرانی ها، مسلمان و شیعه هستند و اسلام را پذیرفته اند و این مساله قطعا" با تنفر و نژادپرستی آن ها در قبال عرب ها که اسلام را برای آن ها به ارمغان آورده اند، متناقض است، با این حال شکست آن ها از عرب ها در نبرد قادسیه علی رغم گذشت صدها سال همچنان در حافظه شان باقی مانده است و بر اساس آن نسبت به عرب ها کینه و تنفر دارند و این مساله در سیاست ها و خلق و خوی مردم ایران امروز به چشم می خورد... و الله اعلم».